1909 թվին Ֆիլիպո Թոմազո Մարինետին հեղինակում է «Ֆուտուրիզմի առաջին մանիֆեստը», 1912-ին Դավիդ Բուռլյուկը, Անդրեյ Կրյուչոնիխը, Վելիմիր Խլեբնիկովը, Վլադիմիր Մայակովսկին հրապարակում են Ազատ է ......
Երեկ «Իրավունք de facto» ակումբում արդի մշակույթի դառնապղտոր նկարագրով իրապես անհանգստացած ԶԼՄ-ների երկու տասնյակից ավելի ներկայացուցիչների հետ «Թատերականացված իրականություն. օ՜, և ......
«Քեզ թվում է, թե ինձ ճանաչում ես, բայց դու դեռ կճանաչես ինձ»։ Սրանք Աղասի Այվազյանի վերջին խոսքերն են` ուղղված կնոջը` Գրետա Վերդյանին: «Երբ աշխատում էի, ի մի էի բերում նրա պիեսները, ......
1934-ին հրատարակվեց Եղիշե Չարենցի «Գիրք ճանապարհի» ժողովածուն` սքանչելիորեն նոր, մինչև այսօր առեղծվածային և, բնականաբար, վիճահարույց` մինչև այսօր: Ժողովածուն դարձավ դժվար ճակատագրի և այն ......
Ինչպե՞ս են դասականները վերաբերվում միմյանց: Մասնավորապես` պոեզիայում: Բանաստեղծներ` բաժանված դարերով, հասարակարգով, մշակույթով, լեզվական պատնեշով, բայց միավորված աշխարհընկալմամբ ու պոեզիայի ամեն ինչ ......
ԱՊՀ երկրների «Մշակութային քաղաքականություն - քաղաքականությունը հանուն մշակույթի. ոլորտի քաղաքականության նոր դիրքորոշումը» տարածաշրջանային համաժողովի առաջին նիստում հնչեցված ընդհանրական է ......
Երբ բանաստեղծները գրում են կյանքի ու մահվան մասին, դա շատ սովորական է ու բնական. պոեզիան միշտ էլ ունեցել է հիմնաթեմաներ, որոնք երկիր, ժամանակ ու ձիրք չեն հարցրել: Այդ հիմնաթեմաներն այնքան էլ շատ չեն` ......
«Իրավունքը de facto»-ի նախորդ համարներում անդրադարձել ենք բանաստեղծ Լյուդվիգ Դուրյանի 75-ամյա հոբելյանին: Այս հրապարակումը հոբելյանի առթիվ լույս ընծայված «Կյանք իմացյալ» փորձ ......
Ասում են` ԱՐՄԵՆ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆԸ սիրում էր կարդալ իր բանաստեղծությունները, վարպետի նման, որ երկար կանգնում է իր ստեղծած կտավի առաջ ու «վայելում» այն: Ասում են, որ նրա պոեզիան յուրահատուկ ու է ......
Արտասահմանյան տևական տքնանքից հետո, ուսումնասիրած լինելով գրասեր ժողովուրդների լեզուներն ու դրանց այբուբենները, հնչութային իմաստով բոլոր այդ այբուբեններից առավել շահեկան գրանշաններ ստեղծած լինելով իր ......
Առաջիկայում Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը դառնալու է միջուկային տերություն։ Այդ անխուսափելի զարգացումը շեշտակիորեն փոխելու է տարածաշրջանում տիրող աշխարհառազմավարական հաշվեկշիռը և ուժերի հարաբերակցությունը՝ հօգուտ Իրանի։ Հայաստանի Հանրապետությունը կարող է ստանալ կայուն և ապահով զարգացման առնվազն 10-20 տարի, քանի որ Իրանին պետք է լինելու ամրապնդել իր հյուսիսային սահմանների անվտանգությունն ու չեզոքացնել թուրանական սպառնալիքը։ Այս իրավիճակում Հայաստանն առանցքային դերակատարում և նշանակություն ունի։